Bisschop in een moeilijke tijd (1966-1983)Drs. Johannes Wilhelmus Maria Bluyssen was nog pas 35 jaar toen paus Johannes XXIII hem in 1961 benoemde tot hulpbisschop van Den Bosch. In die functie maakte hij het Tweede Vaticaans Concilie mee. Bij zijn installatie tot Bisschop van 's-Hertogenbosch, op 19 november 1966, gaf hij zijn toehoorders te kennen dat hij "de H. Geest wil verstaan vanuit een levende verbondenheid met het Godsvolk". Die houding vergrootte zijn populariteit.Op 13 december 1983 moest mgr. Bluyssen wegens ernstige ziekte zijn ambt neerleggen, maar hij koos er niet voor om geheel stil te gaan leven. Hij is echter tot op de dag van vandaag met veel vreugde aanwezig bij de priesterwijdingen in de kathedraal en ook dient hij het H. Vormsel toe in verscheidene parochies. Mgr. Bluyssen is de auteur van vele boeken, brochures en bisschoppelijke brieven. |
bron: Brab. Pers; De Stem, 14 december 1983.Werd in 1950 priester gewijd na studies seminaries Sint-Michielsgestel en Haaren; kapelaan te Veghel, werd vice president van het Klein-Seminarie; zette zijn theologische studie in Rome voort; 1957 geestelijk directeur van het Klein-Seminarie te Sint-Michielsgestel, Beekvliet; werd in 1961 hulpbisschop bij mgr. Bekkers, bisschop van 's-Hertogenbosch, met recht van opvolging. Na diens dood in 1966 nam mgr. Bluysen de bisschopszetel in. Zijn wapenspreuk luidt: Sember ministrans. Bluysen stond bekend als bemiddelaar; leidde het grootste bisdom van het land met 1,3 miljoen katholieken; benoemde drie vicarissen om hem bij het besturen van het bisdom behulpzaam te zijn en verzette zich tegen een mogelijke herindeling van het Bossche bisdom. Hierover publiceerde hij in april 1981 „Het éne 's-Hertogenbosch”. In 1969 stond hij bovenaan de lijst van bisschoppen in een NIPO-enquette, waarin 97% van zijn gelovigen hun vertrouwen in hem uitspraken. Hij publiceerde talrijke herderlijke brieven. Zijn bekendste publikatie is „De vele wegen en de nene weg” (1978). Bluysen nam deel aan het Tweede Vaticaanse Concilie en de Bijzondere Synode in 1980 over de katholieke kerk van Nederland, in Rome. Tijdens zijn ambtsperiode werd de St. Janskathedraal in | 162 |
Den Bosch tijdelijk door christen-Turken, die asiel zochten, bezet. Bluysen heeft toen, tevergeefs, trachten te bemiddelen. Hij vroeg eind 1983 ontslag op medisch advies. Eerder in het jaar was hij in Utrecht geopereerd aan hartkransslagaders. Zijn ontslag-aanvraag, welke met ingang van medio mei 1984 werd gehonoreerd, was reden voor grote verslagenheid. Ter gelegenheid van het afscheid van mgr. Bluysen werd een boek samengesteld, dat de geloofsbeweging in woord en beeld wil uitdrukken. Het geeft een historisch overzicht, maar het geeft ook de invloed weer van deze bisschop en de reacties van anderen binnen en buiten de Kerk. Het boek werd gebracht onder de titel: Bisschop Bluysen, Geloven in mensen, mensen geloven. Bij zijn afscheid als bisschop van 's-Hertogenbosch werd mgr. Bluyssen benoemd tot commandeur in de orde van Oranje-Nassau. | 163 |
Het is 3 juni 1950, Jan Bluyssen wordt op 24-jarige leeftijd tot priester gewijd. Daaraan ging een twaalf-jarige studie vooraf aan het gymnasium Beekvliet en het groot semenarie in Haaren. Met 72 mede-studenten was de op 10 april 1926 in Nijmegen geboren Bluyssen aan de priesteropleiding begonnen. Van de twintig die uiteindelijk tot priester werden gewijd was Bluyssen de enige die het tot bisschop bracht. Monseigneur Bekkers, die in zijn tijd enorm populair was, vroeg mij op 24 oktober 1961 in het Bossche bisdom zijn hulpbisschop te worden. Dat verzoek overviel mij. Een dergelijke vraag verwachtte ik niet op zo'n jonge leeftijd. Een pastoorsbenoeming had er naar mijn idee eerder ingezeten. Dat gesprek, en meer nog 28 december 1961, de dag van de bisschopswijding, herinner ik mij als de dag van gisteren. Het werd een lange maar prachtige gelegenheid in de St. Jan. De ceremonie viel op de koudste dag van 't jaar. Ik had het barstens koud, maar monseigneur Bekkers zei op het eind van de viering: „Het is warm, warm in het hart”. Zijn woorden kwamen heel goed over. In het begin had ik niet zozeer moeite met het ambt als wel met de verschijnselen er om heen. Je wordt vanaf de dag van je wijding meegesleept in een orkaan van publiciteit. De mensen knielen voor je en kussen je bisschopsring. Zo iets kun je je op de dag van vandaag niet meer voorstellen. De allereerste dag als bisschop, ik was 35 jaar, moest ik al voor de camera's optreden. KRO's Brandpunt vroeg me naar Hilversum te komen. Het werd mijn eerste interview op de televisie. Rijke roomse levenDe periode waaraan ik als bestuurder begon zat tussen twee episoden in van het kerkelijk leven in Nederland. Het was de vooravond van de grote veranderingen, maar het tijdperk van het Rijke Roomse leven was nog net niet afgesloten. De Missen waren nog in het Latijn en voor plechtige vieringen moest je wel uren uittrekken. In mijn jaren begon de grondige wijziging, heel diepgaand. Al lang zat er iets onder de oppervlakte verborgen.Op een dorp was het katholiek leven niet anders dan in de stad. De gelovigen gingen trouw naar de kerk. Achterin stonden zondags grote groepen van gelovigen die er helemaal niet bij betrokken waren. Voor het uitreiken van de communie stonden zij al buiten. Spoedig liep het aantal praktiserenden terug van 70 naar 20 procent. Kloosterlingen kwamen er niet meer bij. Het aantal priesterroepingen daalde. Begin jaren zestig stimuleerde de boodschap van het Tweede Vaticaans Concilie een sterke bewustwording onder de mensen. In liturgie en catechese sprak de medeverantwoordelijkheid aan. Dit alles werkte verfrissend in het maatschappelijk leven. Het bleek dat veel mensen onder druk van de sociale kontrole meegelopen waren als lid van de katholieke kerk. De boodschap van het Concilie pakte veel gecompliceerder uit dan we dachten. De Kerk leek gewoon geschrokken van het effect. En wat was de uitkomst? De maatschappij verruwde. Vandalisme en geweld namen toe. Het materialisme ging een grote rol spelen. In dit alles zijn we er niet gelukkiger op geworden. Soms hoor je zeggen: Waar hebben we God voor nodig? of: Neem me niet kwalijk dat ik over God praat. De techniek krijgt de overhand. Er hoeft niet veel meer te gebeuren of we hebben alles, zelfs de hele wereld, in eigen hand. Op 19 november 1983 besloot ik na een advies van de dokter terug te treden als bisschop. Het was de zeventiende verjaardag van mijn installatie tot bisschop. Bluyssen bleef aktief in de kerkelijke liturgie. In het bisdom dient hij nog steeds het Vormsel toe. Nauwgezet volgt hij de ontwikkelingen op maatschappelijk en kerkelijk gebied: We moeten ons afvragen of we zo verder gaan. Over de positie van de vrouw moet serieus nagedacht worden. Daarover zijn we nog lang niet klaar. Voor andere ontwikkelingen is het misschien goed dat het een halt wordt toegeroepen. Neem bijvoorbeeld de sex. Dat is een terrein dat zich niet gezond ontwikkeld heeft. Er moeten toch normen zijn waar de mens zich aan kan toetsen? | 27 |
1990 |
Herwi Rikhof, Ben SpekmanIn hoop doet leven. Gesprekken met bisschop Jan BluyssenMeinema | 's-Gravenhage 1990 |
|
2006 |
Jan BluyssenGebroken WitHeruitgave, met aanvulling over de afgelopen 20 jaar Uitgeverij Veerhuis | Alphen aan de Maas 2006 |
1979 |
RedactieFeestelijkheden afgelast in verband kathedraal-Turken. Twee schilderijen voor jubilerende bisschopBrabants Dagblad, maandag 14 mei 1979 |
|
1986 |
Redactie'Geloofscrisis is dieptepunt voorbij'. Emeritus-bisschop Bluyssen na drie jaar 'in de luwte'Dagblad voor Noord-Limburg, dinsdag 23 december 1986 |
|
2009 |
Mieske van EckBluyssen: tastend zoeken naar verborgen GodBrabants Dagblad, dinsdag 1 december 2009 |
|
2010 |
Maarten van den HurkBescheiden feest voor broze Jan BluyssenBrabants Dagblad, woensdag 2 juni 2010 |
|
2013 |
In de leer in het stille, kille duisterDe gisteren overleden Jan Bluyssen diende de kerk in een roerig tijdsgewricht: de jaren '60 en '70. Hij moest om te beginnen in de leer in Veghel.
Twan van den Brand | Brabants Dagblad, vrijdag 9 augustus 2013 | 1
|
|
2013 |
In Memoriam : Populair in een rebels tijdsgewrichtBruggenbouwer Bluyssen werd vanuit het Vaticaan met gefronste wenkbrauwen gevolgd.
Twan van den Brand | Brabants Dagblad, vrijdag 9 augustus 2013 | 2
|
|
2013 |
Tom Tacken en Dirk van Hunsel'Het pastorale en het mystieke: dat was Bluyssen'.Brabants Dagblad, vrijdag 9 augustus 2013 | 3 |
|
2013 |
'Scherp luisterend naar wat in en onder u leeft'De gisteren overleden bisschop Jan Bluyssen was de rustige en bescheiden opvolger van de zo flamboyante Rinus Bekkers, voor wie hij grote bewondering koesterde. Herinnering aan een dienstbare monseigneur.
Twan van den Brand | Brabants Dagblad, vrijdag 9 augustus 2013 | 4
|
|
2013 |
De Bisschop die trouw zwoer aan het moderneJan Bluysen was een avant-gardistisch bisschop. Ook getrouwde mannen mochten van hem priester zijn. Hij botste dikwijls met Rome.
Guido de Vries | NRC Handelsblad, vrijdag 9 augustus 2013 | 8-9
|
|
2013 |
Voor beminnelijke Bluyssen was gelovige heiligHet liefst kneep hij een oogje toe: waarom hardnekkig vasthouden aan de leer als gelovigen zelf het best weten wat ze met de kerk willen?
Jaap Stam | De Volkskrant, vrijdag 9 augustus 2013 | 7
|
|
2013 |
Applaus voor ‘gewone mens’Jan Bluyssen zit nog in vele harten gesloten, bleek gisteren bij zijn uitvaart.
Paul Roovers | Brabants Dagblad, vrijdag 16 augustus 2013 | 32-33
|
Peer van den MolengraftMgr drs J.W.M. Bluyssen (geb. Nijmegen 1926), bisschop van 's-Hertogenbosch 1966-1984
AVC RHCe (0009466)
|
H.F.J.M. van den Eerenbeemt, Geschiedenis van Noord-Brabant (1996-1997) III. 273, 276, 284, 285, 288
L.H.A. Groothuis, De Brabantse bisschoppen Bekkers en De Vet XXVIII (1973) 29n, 44, 44n, 145, 146, 147, 149
Brian Heffernan, Ongeschoeide karmelitessen in de Nederlandse katholieke kerk, 1872-2020 | Radicaal kloosterleven (2021) 346, 639
Annelies van Heijst, Gedreven helpers : Een geschiedenis van Cordaids voorlopers (Hilversum 2014) 379, 381, 437, 445, 446
Th.G.A. Hoogbergen, Over Geestdrift en Bevlogenheid : 75 jaar Ons Middelbaar Onderwijs 1916-1991 LXXXVI (1991) 296, 337, 383, 388, 390, 390n, 391, 392, 394, 397, 398n
Willem Huberts, Soli Deo : Wouter Lutkie (1887-1968) : Biografie van een priester-fascist (2022) 104, 400
Paul Kriele, Stadsgezichten een Bosch' album (1990) 27
Noordbrabants Historisch Jaarboek 12 (1995) 200; 17-18 (2000-2001) 292
C. Peeters, De Sint Janskathedraal te 's-Hertogenbosch (1985) 111, 112, 131, 135
J.W.M. Peijnenburg, Van Roomsche Zegeningen en Paapsche Stoutigheden (2009) 59, 161, 247, 269, 270, 271, 273-286, 290, 292, 295, 300, 301, 303, 304, 306, 308, 310, 317, 318
Tentoonstelling Bossche bischoppen 1559-1975 (1975) 2-3, 11, 14
Aart Vos, 's-Hertogenbosch : De geschiedenis van een Brabantse stad 1629-1990 (1997) 385-387